Ας μην αντιμετωπίζουμε το ζήτημα τεχνικά. Δεν έχει νόημα να στήσουμε άλλες πατέντες, άλλα σημεία εκπομπής και συμβιβαστικές λύσεις. Εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε το άσυλο και τον βασικό του πυρήνα -την ελεύθερη διακίνηση ιδεών – χρησιμοθηρικά, διότι έτσι ανοίγουμε το δρόμο στην κυριαρχία. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με την λειτουργία κάποιων μέσων αντιπληροφόρισης, ούτε με κάποιος φοιτητικές ελευθερίες. Αυτό που συμβαίνει είναι η ρεβάνς και ο τσαμπουκάς μιας θράκας ιδεολόγων του ολοκληρωτισμού που ενσαρκώνουν την εξουσία και τις δυνάμεις καταστολής. Εδώ δε μιλάμε απλά για αναρχικούς ή αριστερούς ή προοδευτικούς.
Μιλάμε για τη βασική αρχή της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών, μία διακίνηση η οποία έχει περικλειστεί σε μια επιχειρηματική ελίτ που κατέχει το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ. Το καθεστώς αυτό ενισχύεται από ένα ασφυκτικό νομικό πλαίσιο που απαγορεύει με ΜΑΤ και φυλακίσεις την οποιαδήποτε ανταγωνιστική προσπάθεια ενημέρωσης εφόσον αυτή δεν είναι ενταγμένη, λιγότερο ή περισσότερο στους -άτυπους – κανόνες του παιχνιδιού τους. Το ότι οι κανόνες είναι άτυποι δεν το λέμε τυχαία , καθώς σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των ραδιοφώνων και των τηλεοράσεων δεν έχουν άδεια λειτουργίας. Η συνέχιση της εκπομπής τους στηρίζεται σε ένα πλέγμα αλληλοεξυπηρετούμενων συμφερόντων και σχέσεις εξουσίας.
Εδώ και 10 χρόνια οι Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης, αποτελούν έναν ακόμη στόχο της εξουσίας. Από τις μηνύσεις της κρατικής ΕΕΤΤ και την εκπομπή παρακρατικού σταθμού στην ίδια συχνότητα(FREE FM) εως τη βελούδινη φίμωση από τις πανεπιστημιακές αρχές, ειδικότερα η πρυτανεία εφαρμόζοντας μια παρελκυστική πολιτική, δήθεν ουδετερότητας, φανερώνει την πραγματική της θέση.
Παρουσιάζει τον εαυτό της σαν θύμα που διώκεται γιατί υποστηρίζει την ελευθερία της έκφρασης, ενώ την ίδια στιγμή κόβει την παροχή δικτύου στα μέσα αντιπληροφόρισης που στεγάζονται στο ΕΜΠ. Το
ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δομών αντιπληροφόρισης βρίσκεται πλέον εντός πανεπιστημιακού ασύλου είναι μια πραγματικότητα που δεν ωφελεί να αγνοούμε. Θεωρούμε πως δεν υπερβάλλουμε με το να πούμε πως οι δομές αντιπληροφόρισης υπερβαίνουν τα πλαίσια της φοιτητικής κοινότητας και διαχέουν τον όποιο ανταγωνιστικό λόγο προς τα έξω, ενώ αντίστροφα κοινωνικοποιούν ένα άσυλο το
οποίο τα τελευταία χρόνια έχει εσκεμμένα απονοηματοδοτηθεί.
Όλοι όσοι διαχειριζόμαστε, δημοσιεύουμε ή χρησιμοποιούμε τα παραπάνω μέσα αλλά και όσοιαισθανόμαστε αλληλέγγυοι στο δικαίωμα στην αδιαμεσολάβητη έκφραση, δε δεχόμαστε να αναζητήσουμε εναλλακτικές στη ραδιοφωνική ή ιντερνετική εκπομπή, σε κάποιο πιο φιλόξενο μέρος. Η εβδομάδα που έρχεται , δε θα βρεί ένα ίδρυμα επαναπαυμένο σε μια κανονικότητα και τα δύο μέσα να εκπέμπουν από την άλλη άκρη του πλανήτη. Αν το κράτος θέλει να φιμώσει τα μέσα αντιπληροφόρησης, ας αφήσει στην άκρη τις ακαδημαϊκές μαριονέτες του και ας αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας αστυνομικής επέμβασης στο χώρο του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου.
Καλούμε όσους αντιτάσσονται στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, σε εβδομάδα δράσεων αλληλεγγύης,απο 15 εώς 21 Απριλίου 2013.
ΟΤΑΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΦΙΜΩΣΗ Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ