Η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι εδώ και πολύ καιρό, γεγονός για όλους όσους έχουν δουλειά. Το να σε πυροβολεί όμως ο επιστάτης (τσιράκι του αφεντικού) όταν ζητάς τα χρήματα που σου χρωστάει από την εργασία σου, όντας έξι μήνες απλήρωτος, αποτελεί απόδειξη του σύγχρονου εργασιακού δουλεμπόριου και των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας.
Τα γεγονότα είναι τα εξής: μετανάστες εργάτες ζήτησαν τις απλήρωτες εδώ και έξι μήνες αμοιβές τους και η απάντηση των επιστατών ήταν σφαίρες στο ψαχνό, με αποτέλεσμα 28 από τους μετανάστες εργάτες να βρίσκονται σε διάφορα νοσοκομεία της περιοχής.
Τέσσερις από τους μετανάστες νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση, οκτώ σε σοβαρή ενώ οι υπόλοιποι είναι τραυματισμένοι ελαφρά.
Πισωπατά φοβισμένος ο κολίγος. Ο επιστάτης με το καμουτσίκι κτυπάει θυμωμένα τη μπότα, ενώ το χέρι του ακουμπά απειλητικά τη λαβή του όπλου του.
Εικόνες οπό το χτες, εικόνες που βλέπαμε σε φωτογραφίες από το θεσσαλικό κάμπο στις αρχές που εικοστού αιώνα η σε ταινίες όπως “το χώμα βάφτηκε κόκκινο”.
Dejavou της ιστορίας λοιπόν τα θερμοκήπια φράουλας την Μανωλαδα. Όχι σύντροφοι! αύτη η ιστορία εκεί κάτω κρατα για τουλάχιστο δεκαπέντε χρόνια και κάνεις δεν θέλει η δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Λίγο ο φόβος, λίγο το συμφέρον, κρατά τα στόματα κλειστά και τα βλέμματα στραμμένα αλλού. Η υπόθεση θα κουκουλωθεί εκτός και αν ο ίδιος ο κόσμος που τώρα λέει πως νιώθει ντροπή ενωθεί και θάψει στα ίδια τους τα χωράφια τους νεοτσιφλικάδες και τα τσιράκια τους. Όποιον ακούς να λέει ότι θα επιβληθεί ο νομός, είναι η τελείως ηλίθιος, η τα έχει μαγκώσει γερά . Τέλος. Μπάτσοι, δημοτικοί και κρατικοί υπάλληλοι, δικαστές αλλά και μαγαζάτορες και λοιποί νοικοκυραίοι αν δεν είναι στο payroll του τσιφλικά, έχουν έμμεσο όφελος από τις χιλιάδες ξεσπιτωμένους μετανάστες που με το ζόρι επιβιώνουν στη περιοχή.
Είκοσι ευρώ μεροκάματο από ήλιο σε ήλιο από το οποίο τα δυο τρίτα τα ακουμπά στα αυτοσχέδια μαγαζιά που έχουν στήσει ο τσιφλικάς και τα τσιράκια του για να τους πουλούν πανάκριβα τα ληγμένα των super market της περιοχής. Αυτό στα αμερικάνικα λέγεται win – win situation δηλαδή φάση που κι ο έμπορος και ο τσιφλικάς βγαίνουν κερδισμένοι
Όλη η κοινωνία της περιοχής και όχι μόνο γνωρίζει στην εντέλεια τι γινεται εκεί.
Επιθέσεις, τραμπουκισμοί, απειλές η και ξύλο. Αύτη είναι η καθημερινότητα στα σύγχρονα τσιφλίκια αλλά και στα χωριά της περιοχής.
Η υπόθεση αύτη τη φορά δεν πρέπει να ξεθυμάνει…
Το αίμα να πλυθεί με αίμα.